«Ονομάζομαι Χουανίτα Μοντέζ». Άπλωσε το λεπτό της χέρι στον Ορφέα κι εκείνος παρατήρησε πως το μεσαίο τους δάκτυλο φορούσε ένα χρυσό δακτυλίδι με αναπαράσταση ελισσόμενου φιδιού. «Ορφέας Ζαφειρίου. Χάρηκα πολύ», είπε αμήχανα και καθώς έκλεινε το χέρι της μέσα στο δικό του, ένα ρίγος τον διαπέρασε και είχε για μια στιγμή την αίσθηση πως ένα σύννεφο πυκνό έκρυψε τον ήλιο κι όλα γύρω σκοτείνιασαν και ψίθυροι αντήχησαν στ’ αυτιά του. Ένα παγερό μέταλλο σύρθηκε στην πλάτη του. Τράβηξε το χέρι του απότομα και η περίεργη αίσθηση χάθηκε. Κοίταξε πίσω ξαφνιασμένος αλλά δεν υπήρχε κανένας. Κι εκεί, στην κοιλότητα του Πλουτώνειου, μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, η αινιγματική Μεξικάνα εισβάλλει στη ζωή του Ορφέα κι αυτός αρχίζει ν’ απομακρύνεται από την Άννυ και εισχωρεί σε έναν εσωτερικό δαίδαλο, που σε κάθε γωνία του τον περιμένει μια εικόνα ή μια σκέψη για τη Χουανίτα. Κι όταν ο Ορφέας, μαζί με το μυστικό της Χουανίτας, θα ανακαλύψει και το μυστικό της Ελευσίνας, η ζωή του θα αλλάξει δραματικά και θα αρχίσει να στροβιλίζεται στο ρυθμό μιας αναζήτησης που ξεκίνησε από ένα ναό στο μακρινό Περού. Η περιπέτεια των ηρώων διαδραματίζεται κάτω από τη βαριά σκιά μια μυστηριώδους αδελφότητας που θα κάνει τα πάντα για να αποκτήσει το μαγικό κάτοπτρο με την κρυμμένη υπόσχεση που έδωσε πριν από χιλιάδες χρόνια ένας θεός.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]