ΧΝΑΡΙΑ ΛΑΦΡΙΑ:
Καθώς ένα κουμπί
άμα φαγώνεται η κλωστή του
κρέμεται και πέφτει
η αντοχή κρατά
όσο το ρούχο είναι καινούριο
μέχρι να παλιώσει
Ο κόσμος είναι άλλο
το μέσα κι έξω μαζί
σάρκα και μυστήριο
κανένας δε μπορεί να ξεχωρίσει
γιατί τα δυό δίνουν ζωή
κι όταν πεθαίνουμε ακόμη
Μετά από μας
μένει το αποτύπωμα
που αφήσαμε στη γη
καθώς το σχεδίασε ένα αίσθημα
ακατανόητο σαν έφτιαχνε
και γυμνούς και ντυμένους
και για όλους τους καιρούς.
