Ο πολεμιστής του φωτός χρειάζεται χρόνο για τον εαυτό του. Και χρησιμοποιεί αυτό το χρόνο για την ξεκούραση, τη μελέτη, την επαφή με την Ψυχή του Κόσμου. Ακόμα και καταμεσής μιας μάχης, αυτός καταφέρνει να διαλογίζεται.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ο πολεμιστής κάθεται, χαλαρώνει και αφήνει όλα όσα συμβαίνουν γύρω του να συνεχίσουν να συμβαίνουν. Κοιτάζει τον κόσμο σαν να ήταν θεατής· δεν προσπαθεί ούτε να μεγαλώσει ούτε να μικρύνει, μόνο να αφεθεί χωρίς καμιά αντίσταση στην κίνηση της ζωής.
Σιγά σιγά όλα όσα φαίνονταν πολύπλοκα γίνονται απλά. Και ο πολεμιστής χαίρεται.
