Τα κείμενα της «Χαμηλής γης» γράφτηκαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Στα διαστήματα που δεν συνέθετα περνούσα στην απέναντι ταράτσα για να κατασκοπεύσω από κάποια απόσταση την περίπτωσή μου. Ποιος ήμουν, τι σχέση είχε η μουσική μου με τη μουσική των ζωντανών και των πεθαμένων; (. . .) Τα θέματα των κειμένων διαφορετικά μα και ίδια: η όπερα στον αιώνα μας, η μουσική στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο «Βώτσεκ» και η «Λούλου» του Άλμπαν Μπεργκ, η ανηθικότητα του Ξενάκη, το ήθος του Καρούζου, το ημερολόγιο με όσα τράβηξα και τραβάω εδώ κι οχτώ χρόνια για ν` ανεβάσω την όπερά μου «Οι δαιμονισμένοι», τα σκουπίδια της πολιτιστικής μας αγοράς στη μεταπολίτευση, ο έρωτας και η μουσική, η ποίηση και η μουσική, τέλος δε - κοινός τόπος όλων των θεμάτων μου - ο άνθρωπος και η μουσική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]