Τα όσα συμβαίνουν, κατά την δίκην, ενώπιον του στρατοδικείου Αθηνών, των 28 Ελλήνων αξιωματικών, είναι αδύνατον να χαρακτηρισθούν. Και δεν τιμούν, βεβαίως, το αμφισβητούμενον κύρος της στρατιωτικής δικαιοσύνης. Δεν επεδίωξα να είμαι συνήγορος κανενός κατηγορουμένου, δια να έχω το δικαίωμα της αντικειμενικής, αδιαβλήτου και αμερολήπτου κριτικής της διεξαγωγής της διαδικασίας και των εκδοθησομένων αποφάσεων. Καίτοι θεωρώ πάντας τους κατηγορουμένους αθώους, διότι ως νομικός πιστεύω ακραδάντως εις την αλήθειαν, την διακηρυχθείσαν διά του άρθρου 9 της αθανάτου διακηρύξεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτου του 1789, ότι κάθε κατηγορούμενος δι` αξιόποινην πράξιν πρέπει να θεωρήται αθώος πριν κηρυχθή υπό της Δικαιοσύνης αμετακλήτως και τελεσιδίκως ένοχος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]