Η φυσιογνωμία κάθε ανθρώπου είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, όπως: της κληρονομικότητας, της ανατροφής, της διατροφής, της εργασίας, της σκέψης, των επιθυμιών, του περιβάλλοντος των κοσμικών επιδράσεων, του όλου εσωτερικού κόσμου των ανθρώπων κ.λπ. Η αλλαγή αυτών των χαρακτηριστικών επιφέρει και ανάλογη αλλαγή της φυσιογνωμίας. Με τη `Φυσιογνωμική` γίνεται μια προσπάθεια να εξηγηθεί ο χαρακτήρας, οι ψυχικές ιδιότητες και οι ροπές του ανθρώπου. Τις βάσεις της φυσιογνωμικής τις έθεσε ο Αριστοτέλης ο οποίος υποστήριξε ότι η συγκριτική μελέτη της φυσιογνωμίας του ανθρώπου μπορεί να έχει επιτυχία, με ακρίβεια και λεπτομέρεια, μόνο μεταξύ των ομοίων ανθρωπίνων τύπων. Έκτοτε, ανακαλύφθηκαν πολλοί τρόποι διάγνωσης, οι οποίοι αναλύονται και παρουσιάζονται διεξοδικά και εύληπτα από τον συγγραφέα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
