Η πόλη έχει μπει σε περίοδο παρακμής. Ο πολιτισμός της χάνεται, τα κάστρα και τα τείχη της καταρρέουν. Η ομίχλη εμφανίζεται όλο και πιο απειλητική πάνω από την πόλη σκεπάζοντας την ιστορία της, διαβρώνοντας τα οχυρά της και ποτίζοντας τα κόκαλα του ποιητή Αλέξανδρου Εσπέρα που βιώνει το μαρτύριο της φθοράς. Ο Αλέξανδρος, προσπαθώντας να σώσει την πόλη και την ψυχή του, καταφεύγει στην καρδιά της πόλης, εκεί που βρίσκονται οι μνήμες της. Τριγυρίζοντας στα καντούνια συναντάει τη Μαργαρίτα, μια βρόμικη γριά, που τον κερνάει κουμ κουάτ, αλλά συγχρόνως του λέει πως το παρελθόν δεν μπορεί να ξαναζωντανέψει. Όμως ο Αλέξανδρος δεν πείθεται πως όλα χάθηκαν. Τριγυρίζει μες στην ιστορία και συναντιέται μ` αυτούς που δόξασαν την πόλη: τον μηχανικό Φραγκίσκο Φερδινάνδο Βιτέλλι που έφτιαξε τα κάστρα, τον στρατηγό Σίμωνα Λεώνη που το 1537 υποχρέωσε τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή να εγκαταλείψει την πολιορκία του παλιού κάστρου, τον στρατάρχη κόμη Ιωάννη Σχολεμβούργο που στα 1716...