Το ωραιότερο και αισθηματικότερο έργο. Η τραγωδία και η κωμωδία ανακατεμένες και συγχωνευμένες στην `υπόθεση των φοιτητών`. Ο τόπος, η εποχή, τα πρόσωπα, η ηλικία τους, η θέση τους, η ψυχοσύστασή τους, οι μεταξύ τους σχέσεις, η ιστορία τους, στην πιο δυναμική πλοκή. Ένα δυνατό αίσθημα, μια μεγάλη αγάπη του Τάσου και της Φανίτσας, που άρχισε με κλάματα, με βάσανα, με πόνους, με ό,τι έπρεπε για να εξαγορασθεί μια ευτυχία . . . και να βαστάξει για πάντα! . . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
