Μια φορά και έναν καιρό υπήρχαν παιδάκια που πήγαιναν στο σχολείο τους τη νύχτα. Στο δρόμο λοιπόν τους συντρόφευε το φεγγαράκι και αυτά σιγοτραγουδούσαν: Φεγγαράκι μου λαμπρό. . . Σήμερα δεν είναι ανάγκη να πηγαίνουν τα παιδιά νύχτα στο σχολειό τους, όμως για να δουν το φεγγαράκι χρειάζεται να το αναζητήσουν όχι ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων παρά ανάμεσα στους τσιμεντένιους όγκους των πολυκατοικιών. (. . .) Με την έκδοση αυτή προσκαλούμε τον αναγνώστη, μικρό ή μεγάλο, να αποδράσει για λίγο από τον κόσμο του σήμερα και να επιχειρήσει ένα ταξίδι στο χθες. Θα γνωρίσει τα παιχνίδια και τα τραγούδια που παίζαν τα παιδιά πριν από 60 χρόνια και - ποιος ξέρει - ίσως βρει μέσα σ’ αυτά ερεθίσματα για νέες «ανακαλύψεις».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]