Γεια σας! Είμαι η Τσάρλι, ετών έντεκα. Και μην τολμήσετε να με φωνάξετε Σάρλοτ. Σας το απαγορεύω! Χα, χα! Στα δικά μας τώρα. Μέσα από το βιβλίο μου της ιστορίας γνώρισα τη Λότι, που έζησε εκατό χρόνια πριν από μένα. Στα έντεκα σταμάτησε το σχολείο και έπιασε δουλειά σ’ ένα πλουσιόσπιτο. Ξέρετε, τώρα. Αριστοκρατία, όλο φρου φρου και ύφος ακατάδεκτο. Ζωή αφάνταστα σκληρή, όλο δουλειά και τίποτ’ άλλο. Και βάζω στοίχημα πως θα ’ξερε πολύ καλά τι να κάνει μ’ εκείνον τον αχαΐρευτο φίλο της μάνας μου και τον αχώνευτο γιο του. Σίγουρα θα τα κατάφερνε καλύτερα από μένα που έχω κάνει τη ζωή μας άνω-κάτω.
Μια ιστορία απ’ αυτές που συναντάμε καθημερινά γύρω μας!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]