Πόσο αντέχει η καρδιά να καλύπτει τον έρωτα με τη θέρμη της ανιδιοτέλειας ώστε να δεις τον άνθρωπο που λατρεύεις ευτυχισμένο, έστω και χώρια από σένα; Αν ο μύθος κι ο χρόνος μπορούν να συμπορευτούν κι αν η αγάπη μπορεί να μετρηθεί με την ηλικία τότε οι ερινύες παίρνουν θέση στο αέναο μαρτύριο που κατατρύχει το νεαρό δάσκαλο. ( . . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
