`ΤΟ ΑΠΑΥΓΑΣΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ`:
Ω! Της ψυχής μου αυγή,
οδύνη, πόνος, χαραυγή.
Ροδοπέταλο, βελούδινο, απαλό.
Σύνθετο έργο μα κι απλό
Πραγματικό και μεταφυσικό
Παράδοξο κι ορθόδοξο
Σουρρεαλιστικό και ρεαλιστικό
Παράτολμο κι επικίνδυνο
ΣΟΦΟ, ΛΟΓΙΚΟ ΚΙ ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ω! ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ
Είσαι η τέλεια έκφραση για το ΠΟΙΗΜΑ
Μέσα απ` τα βάθη της ψυχής
Θέλει να τιναχθεί
ΚΡΑΥΓΗ καταπιεσμένη,
Τρομαχτική μα και μελωδική
Την αφήνω να εκφρασθεί
κι αν θέλει ας γίνει και το δράμα
δεν θα `ναι το τελευταίο μου γράμμα
Άκου θησαυρέ μου την κραυγή
Άκου λοιπόν αυγερινέ μου
Πολύτιμε, μυστικέ θησαυρέ μου
Ευλογημένος συ είσαι απ` το ΘΕΟ
ΑΚΟΥ ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΜΟΥ
Σ` ΑΓΑΠΩ, Σ` ΑΓΑΠΩ, Σ` ΑΓΑΠΩ.