Εκείνος ο χειμώνας στη Λέσβο, το κρύο στη στρατιωτική μονάδα και οι παγωμένες καρδιές του Χάρη, του Πάνου και του Λάμπη. Εικόνες, χρώματα και μυρωδιές ανακατεμένες με τις μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι. Εκείνος ο χειμώνας στη Λέσβο. Ο Τάκης, η Μαντόνα κι ο Αλέπης. Φευγαλέες ματιές στο δρόμο με τις λάμιες. Και η άσκηση Παρμενίων. Με το φεγγάρι ολοστρόγγυλο, κατακόκκινο, ματωμένο πάνω από τις Μάτσες. Εκείνος ο χειμώνας στη Λέσβο. Στρατιωτάκια ακούνητα, ακίνητα, αγέλαστα. Με μυρωδιά από πετρέλαιο, φτηνή κολόνια και σπέρμα. Κι εκείνο το φεγγάρι του Παρμενίωνα... Ένα βιβλίο με πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή. Τα πρόσωπα της ιστορίας συνδέονται με τρόπο που μαγνητίζει την περιέργεια του αναγνώστη και οδηγούνται στην κορύφωση σε δυο σημεία: στη διάρκεια της άσκησης Παρμενίων και στην αυτοκτονία του στρατιώτη που διατηρεί ομοφυλοφιλική σχέση. Είναι ευκαιρία λοιπόν να μάθουμε όλοι μας για τη στρατιωτική ζωή σε ένα στρατόπεδο της Μυτιλήνης, τις σχέσεις με τους βαθμοφόρους, τον ερωτισμό που αντέχει μέσα από τις επιστολές, παρά τον εγκλεισμό, και την ομοφυλοφιλική σχέση ενός από τους ήρωες. Πρωταγωνιστούν η στρατιωτική πειθαρχία και η καταπίεση, που τείνουν να νομιμοποιήσουν μια ωμή πραγματικότητα. Όμως για τους φαντάρους η Οδός Ονείρων του Μάνου Χατζιδάκι και το φεγγάρι λειτουργούν σαν όχημα απόδρασης και διάσωσης της ανθρωπιάς τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]