Λες ψέματα όταν χάνεις το δρόμο που σε οδηγεί σε κρεβάτια ξένων. Λες ψέματα όταν επιστρέφεις για ν` αγαπήσεις ένα χτες και να φωτίσεις ένα αύριο που μοιάζει πιο πολύ με ποτέ. Και λες ψέματα όταν υπόσχεσαι νύχτες λατρείας σε χέρια αγνώστων, που σε κοιτούν για να μη σε γνωρίσουν και σου μιλούν για να μην τους ακούσεις. Αλλά το φως σου, φεγγάρι μου, το ανάβει η λατρεία των δικών μας ονείρων, που εσύ τη γεύεσαι σαν βασιλιάς και την επιστρέφεις ψιθυρίζοντάς μας τα πιο όμορφα ψέματα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
