Στην προπολεμική Αθήνα, ο Νίκος Δερμάνης, γόνος της αριστοκρατικής οικογένειας Δερμάνη, ολοκληρώνει τις μουσικές σπουδές του στο ωδείο. Ο πατέρας του δε βλέπει με καλό μάτι την κλίση του γιού του στη μουσική και θέλει να ασχοληθεί με το εργοστάσιο υφασμάτων που έχουν. Τον ίδιο καιρό, στις γειτονιές της Νίκαιας, τρία λαϊκά παιδιά, ο Γιώργος Στεφάνου, ο Μήτσος και ο Ανδρέας, προσπαθούν να κερδίσουν τη ζωή τους από τη μουσική. Βέβαια, το μπουζούκι και ο μπαγλαμάς είναι απαγορευμένα όργανα, κάτι που καθιστά ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς, η Ευτυχία, μια πανέμορφη δεκαοκτάχρονη προσφυγοπούλα, κερδίζει τη ζωή της δουλεύοντας σαν μοδιστρούλα. Παρότι έχει υπέροχη φωνή, ουδέποτε πέρασε από το μυαλό της να τραγουδήσει. Η ζωή τα φέρνει έτσι, ώστε οι δρόμοι αυτών των πέντε να διασταυρωθούν. Μέσα από τη φιλία, τον έρωτα και το μίσος, την ανάγκη για επιβίωση στην Κατοχή, τη συνεργασία, τον ανταγωνισμό και την αναγνώριση, θα πορευτούν για ένα τέταρτο του αιώνα άλλοτε μαζί, άλλοτε παράλληλα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]