Όταν ο Τόμας ξυπνάει μέσα στον ανελκυστήρα, το μόνο που μπορεί να θυμηθεί είναι το όνομά του. Η μνήμη του είναι ένα κενό. Δεν είναι όμως μόνος. Όταν ανοίγουν οι πόρτες, ο Τόμας βρίσκεται περικυκλωμένος από πολλά αγόρια που τον υποδέχονται στο Γκλέιντ -ένα μεγάλο, ανοιχτό ξέφωτο που περιβάλλεται από πανύψηλα πέτρινα τείχη. Όπως ο Τόμας, έτσι και οι υπόλοιποι δεν γνωρίζουν ούτε γιατί ούτε πως βρέθηκαν στο Γκλέιντ. Το μόνο που ξέρουν είναι πως κάθε πρωί τα τεράστια τείχη που τους περιβάλλουν, ανοίγουν. Κάθε βράδυ ξανακλείνουν ερμητικά. Και κάθε τριάντα μέρες ένα καινούριο αγόρι παραδίδεται από τον ανελκυστήρα. Η άφιξη του Τόμας ήταν αναμενόμενη. Όμως την επόμενη μέρα, θα σταλεί ένα κορίτσι -το πρώτο κορίτσι που έχει εμφανιστεί ποτέ στο Γκλέιντ. Και ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη προκαλεί το μήνυμα που έχει να παραδώσει. Ο Τόμας ίσως να είναι πιο σημαντικός από ό,τι μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Μακάρι μόνο να μπορούσε να ξεκλειδώσει τα σκοτεινά μυστικά που είναι θαμμένα στο μυαλό του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]