Στο κορυφαίο ίσως αυτό σύγγραμμά του, ο Αυστριακός-Βρετανός οικονομολόγος και πολιτειολόγος Φρίντριχ Α. Χάγιεκ -βραβείο Νόμπελ Οικονομίας 1974- συστηματοποιεί τα επιχειρήματά του υπέρ της κοινωνικής οργάνωσης που στηρίζεται στην ατομική πρωτοβουλία και την οικονομία της αγοράς. Αξιοποιεί συγγενείς ιδέες από τα πεδία της οικονομικής, κοινωνικής και νομικής θεωρίας, αλλά και της ηθικής φιλοσοφίας και της εξελικτικής ανθρωπολογίας, για να προβάλει το θεμελιώδη χαρακτήρα της αξίας της ελευθερίας. Το έργο είναι πυκνό, καθώς σχεδόν κάθε πρότασή του, διατυπωμένη με ανατομική ακρίβεια, απαιτεί την προσοχή. Συνδεόμαστε με την πιο γόνιμη παράδοση της φιλελεύθερης σκέψης, αλλά ανοιγόμαστε διαρκώς και σε νέους προβληματισμούς. (. . .) Λόγια του ίδιου του Χάγιεκ: «Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ποια ελευθερία θα μου άρεσε εμένα προσωπικά να ασκήσω, αλλά ποια ελευθερία μπορεί να χρειάζεται κάποιο άτομο προκειμένου να κάνει επωφελή για την κοινωνία πράγματα». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]