(. . .) Δεν θα χρειάζεται παρά μόνο το ημίφως και η μοναξιά ενός μικρού δωματίου για να υπάρχουν. Η γυναίκα έχει μεγάλη ανάγκη τούτο που της συμβαίνει να το συντηρεί στο περιθώριο της κανονικής ζωής της και στο μυστήριο, για να συνεχίσει να υπάρχει όσο ακόμη θα υπάρχει. Είναι από αυτά που δεν θα άντεχαν να χάσουν την μυστικότητά τους και το ξέρει. Πάνω σε αυτόν τον καμβά θα πλεχτεί η ιστορία αυτών των δύο ανθρώπων από διαφορετικούς κόσμους, που κάθε χρόνο στη διάρκεια είκοσι ετών συναντώνται σε αυτό το νησί για να ζήσουν μαζί λίγες μέρες. Τούτο το βιβλίο είναι το χρονικό αυτών των συναντήσεων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]