Τα τοπικά ιδιώματα υπήρξαν οι μικροί θύλακες μέσα στους οποίους διαφυλάχτηκαν και διασώθηκαν σημαντικότατοι γλωσσικοί θησαυροί. Για αιώνες πολλούς στις απομονωμένες γεωγραφικά, οικονομικά και κοινωνικά κοινότητες, ο καθημερινός διαλεκτικός λόγος, στερεωμένος γερά πάνω στην Κοινή των Ελληνιστικών χρόνων, επιβίωσε αλώβητος. Οι ποικιλώνυμοι αλλόγλωσσοι που πέρασαν από τον τόπο μας άφησαν απλώς τα ίχνη τους, όσα χρειάζονται για να μπολιαστεί και να εμπλουτιστεί η κάθε γλώσσα. Στις μέρες μας τα ιδιώματα, αφού επιτέλεσαν το χρέος τους, παραμερίζουν, για να δώσουν τη θέση τους στη σύγχρονη Κοινή Ελληνική. Ανάμεσά τους και το δικό μας, το Ρουμλουκιώτικο ιδίωμα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]