"Δέκατη έκτη νύχτα"
Θα με βρεις/
Στο αναφιλητό της φωτιάς/
Στις πηγές της βροχής/
Στην ορχήστρα του ορίζοντα/
Στους σιτοβολώνες των χεριών σου/
Στα σπίτια των ματιών σου/
Γιατί μου έταξες δυο χείλη από πανσέληνο.
Όμως/
Και στην αλισάχνη του πόνου που σκεπάζει τις στέγες/
Στους δρόμους που δεν λένε να δεθούν στο έδαφος/
Στην ολονυκτία της σιωπής/
Στις άγκυρες που καρφώνονται στο βυθό της κόλασης/
Γιατί με τραβούν οι μαγνήτες της ερήμου. [...] (από τη σελ. 34 του βιβλίου)
