Το «Πάθος για τα άστρα» αναφέρεται σε μια σημαντική στιγμή της ιστορίας της δυτικής σκέψης. Το έργο περιγράφει το πέρασμα από τη μαγική σκέψη στην ορθολογιστική σκέψη και προβάλλει τη μεταβατική περίοδο ανάμεσα στο βασίλειο της αστρολογίας και στο βασίλειο της αστρονομίας. Είναι η εποχή που ο μικρός κόσμος της Αυλής, οι διάδρομοι του Λούβρου ή των Βερσαλλιών και τα σαλόνια των αστών απαλλάσσονται σιγά σιγά από την αστρολογία των δηλητηριαστριών. Και αμέσως επιβάλλεται ένα όραμα που αναγνώρισε το άπειρο του σύμπαντος, το όραμα όπου ο ήλιος βασιλεύει στη γη, όπως στον ουρανό. Η Μισελίν Γκρενέ μας περιγράφει την αργή αυτή πορεία με ακρίβεια και ζωγραφίζει με ταλέντο τον πίνακα ενός κόσμου, όπου τα προβλήματα του ουρανού και του σύμπαντος μπαίνουν μεγαλόπρεπα στην ποίηση, στο θέατρο, στις καλές τέχνες... Το έργο προλογίζεται από τον Ζαν-Κλώντ Πεκέ του Γαλλικού Κολεγίου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]