Σε μια εποχή που τονίζονται ιδιαίτερα η διαφορετικότητα, η μοναδικότητα του ατόμου, αλλά και κάθε διδακτικής στιγμής, η σημασία της αυτονομίας και της συμμετοχής, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δίνουμε προτεραιότητα στην ενεργητική συμμετοχή του μαθητή στο σύνολο της σχολικής αλληλεπίδρασης. Αυτό είναι εφικτό στη βάση μιας δημοκρατικής ή παιδοκεντρικής αγωγής, όπου ο μαθητής αντιμετωπίζεται ως μια προσωπικότητα με βιολογικές, συναισθηματικές, διανοητικές, γνωστικές και κοινωνικοπολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Αν και συνεχώς πληθαίνουν οι εκπαιδευτικοί που ενστερνίζονται την άποψη αυτή, είναι γεγονός ότι η προσπάθεια στη χώρα μας για μαθητοκεντρική - παιδοκεντρική προσέγγιση, βρίσκεται σε εξέλιξη. Εντούτοις, η παιδοκεντρική διάσταση στη μάθηση αποτελεί έναν ιδιαίτερα προκλητικό στόχο όλων όσων ασχολούνται γενικότερα με τη διδασκαλία παιδιών με κοινωνικο-συναισθηματικές δυσκολίες. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]