Αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα: Ο μελετητής Αντουάν Ντεκλέμπ ξεθάβει από τα δαιδαλώδη αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού ένα αινιγματικό οξιτανικό ποίημα, που μπαίνει στον πειρασμό να αποκρυπτογραφήσει. . . Δέκατος τρίτος αιώνας: Ο Εσκαρτίγ, ένας ανέμελος, περιπλανώμενος τροβαδούρος, βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη ενός ανελέητου πολέμου. Οι Καθαροί- η Εκκλησία του Σατανά όπως τους ονομάζουν οι εχθροί τους - έχουν προκαλέσει την οργή της Ρώμης. Και η Ιερά Εξέταση εξαπολύει εναντίον τους την πύρινη ρομφαία της. . . Ολόκληρες πόλεις καταστρέφονται, χιλιάδες άνθρωποι οδηγούνται στην πυρά. Και μέσα στη θύελλα των συγκρούσεων, ο Εσκαρτίγ οργώνει τη ρημαγμένη ύπαιθρο αναζητώντας τη Λύκαινα, την όμορφη Αραγωνέζα που είχε ερωτευτεί στην αυλή του Πυϊβέρ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Η αναζήτησή του τον φέρνει στο τελευταίο καταφύγιο που απομένει στους Καθαρούς: στο κάστρο του Μονσεγκύρ, που στέκει απόρθητο σαν αετοφωλιά σε κάποια βουνοκορφή των Πυρηναίων. Εκεί θα παιχτεί η μοίρα της Εκκλησίας του Σατανά, που κυκλωμένη από τις δυνάμεις του Πάπα και του βασιλιά της Γαλλίας τολμά να αμφισβητεί τον επίσημο λόγο. . . Μέσα στο ποίημα του τροβαδούρου, όμως, κρύβεται και μια άλλη, ανείπωτη ως τώρα αλήθεια. Κι ο Ντεκλέμπ αρχίζει σιγά σιγά να διαβάζει, πίσω από τις γραμμές, το συνταρακτικό μυστικό που αν αποκαλυφθεί μπορεί ν΄ αλλάξει την ίδια την εικόνα μας για τον κόσμο. . . Μετά την Παναγία Κάτω από τη Γη, ο Delalande βασισμένος για άλλη μια φορά σε πραγματικά γεγονότα πλάθει ένα καταπληκτικό ιστορικό μυθιστόρημα με την ακρίβεια του χρονικού, τη σαγήνη του ερωτικού μύθου και τον καταιγιστικό ρυθμό της περιπέτειας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]