«Πριν από πολλά χρόνια, σ’ ένα μακρινό χωριό, ανάμεσα στους Ινδιάνους της φυλής Ντακότα που το κατοικούσαν, ζούσε κι ένα νεαρό αγόρι που το έλεγαν Μικρό Σύννεφο. Το Μικρό Σύννεφο ήταν καταδικασμένο να μη συμμετέχει, σχεδόν ποτέ, στα παιχνίδια των άλλων παιδιών του χωριού εξαιτίας του ανάπηρου ποδιού του. Από μωρό, ακόμα, κούτσαινε και δεν μπορούσε ούτε να τρέξει γρήγορα ούτε να σκαρφαλώσει στα δέντρα». Τι μέλλον μπορεί να έχει ένας μικρός Ινδιάνος μέσα σε μια κοινωνία κυνηγών και πολεμιστών, όταν ο ίδιος δεν μπορεί ούτε να πολεμήσει ούτε να κυνηγήσει; Την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα θα μας τη δώσει το Μικρό Σύννεφο που με τη μεγάλη υπομονή του θα καταφέρει να εξημερώσει τον Ορμητικό Χείμαρρο, το πιο άγριο άλογο της περιοχής του, που κανένα άλλο παιδί της φυλής του δεν κατάφερε να υποτάξει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]