Η ανησυχία της Μαρίας μιας νέας γυναίκας με έντονη προσωπικότητα καταγράφεται στους στίχους της με τον παραδοσιακό τρόπο γραφής.
Προσέχει τις λέξεις, τον ήχο των λέξεων, την ομοιοκαταληξία.
Εξαντλεί τα "πάθη από τον έρωτα" τον ακολουθεί σε όλα τα φτερουγίσματά του με ένα μπλοκάκι στο χέρι.
Μέσα από τη Μαρία προβάλλεται μια Κρήτη λαμπερή, τρυφερή, γνήσια έτσι όπως την αντικρίζουν τα μάτια της από την ανθισμένη αυλή της.
Ένα λουλούδι στο πέτο της κρητικής παράδοσης.

Λουδοβίκος των Ανωγείων

Η Μαρία είναι... σαν τον Όμηρο...ταιριάζει πιτίδια το χθες με το σήμερα...Η σκέψη και η καρδιά της αγγίζουν τον ουρανό με τα άστρα... Μοιάζει με ηφαίστειο σε νάρκη, όπου αναβλίζει σιγά σιγά και κάνει έκρηξη ντου... έτσι κι αυτή κάνει τώρα τη δική τζη. Της εύχομαι να `χει κι άλλες τέτοιες εκρήξεις.

Ψαραντώνης