Κάθε τόπος κι ένα δράμα. Σε κάθε δράμα η ίδια πρωταγωνίστρια. Η ιστορία (και η πρωταγωνίστρια) ξεκινά από την Οδησσό του 1914. Πηγαίνουμε στον Πειραιά και στην Αθήνα της δεκαετίας του `20, ταξιδεύουμε στο Ρογό και το Κόρθι της Άνδρου του 1928-30, γυρίζουμε περίπου. . . επαναστατικά στην προκατοχική Αθήνα του 1932-33, παρακολουθούμε τον έρωτα, το γάμο και τα μεγαλεία της ηρωίδας του 1935-36 και το προσωπικό της μαρτύριο μέσα από το περιδιάβασμα στις κακογραμμένες σελίδες του ημερολογίου που η κτήτωρ γράφει από το Μάιο του 1945, το οποίο περνά μέσα από τα Δεκεμβριανά, και ονομάζεται «Το ημερολόγιο της τραγικής μου ζωής». Το ημερολόγιο δεν διαβάστηκε ποτέ από κανέναν, είναι εκατό τοις εκατό γνήσιο και, εκτός των άλλων, δίνει εκπληκτικές λεπτομέρειες μέσα από την προσωπική μαρτυρία των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν εκείνη την κρίσιμη περίοδο της μεταπολεμικής μας Ιστορίας. Δεν είναι ίσως η πιο τεκμηριωμένη ιστορική καταγραφή των γεγονότων, είναι όμως η πιο αντικειμενική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]