Τα σύγχρονα πολιτικά συστήματα αντιμετωπίζουν σχεδόν παντού νέες προκλήσεις και πρωτόγνωρα διλήμματα. Η δραματική επιτάχυνση της παγκοσμιοποίησης, το τέλος του διπολισμού και τώρα η βαθιά και συστημικής υφής διεθνής οικονομική κρίση άλλαξαν ριζικά τα δεδομένα της πολιτικής πράξης και θεωρίας, αλλά και αυτά της οικονομίας. Οι παραδοσιακοί θεσμοί πολιτικής και κοινωνικής εκπροσώπησης και αντιπροσώπευσης βρίσκονται σε αμηχανία. Η δημόσια σφαίρα, απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε για την ανανέωση της δημοκρατίας και την επεξεργασία των δημόσιων πολιτικών σχετικά με την αναδιανομή των πόρων, τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, αμφισβητείται και συρρικνώνεται. Η αύξηση των ανισοτήτων τροφοδοτεί μία νέου τύπου κοινωνική δυναμική αμφισβήτησης και ανατροπής, τη στιγμή που τόσο ο δημόσιος τομέας όσο και η αγορά και η επιχείρηση γενικότερα βιώνουν μεγάλη κρίση ταυτότητας, στρατηγικής και αξιοπιστίας. Αυτό που χρειάζεται σήμερα η πατρίδα μας είναι μία ριζική αλλαγή πολιτικού παραδείγματος, κοινωνικών αξιών και αναπόφευκτα ατομικών και συλλογικών συμπεριφορών. Η Ελλάδα βρίσκεται στο μεταίχμιο μίας νέας εποχής και, παρά την ταραχή και την απογοήτευση που υπάρχει, όλα δείχνουν ότι η πολλαπλή κρίση που διέρχεται η χώρα είναι μία μοναδική ευκαιρία για υπερβάσεις και ουσιαστικές δημιουργικές ανατροπές.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]