Το βυζαντινόν κράτος, ως λείψανον του πίπτοντος ρωμαϊκού εν τη ανατολική Ευρώπη ιδρυθέν, δεν ηδυνήθη ν` ανθέξη κατά της συγχωνευτικής του ελληνισμού Δυνάμεως, αλλά κατ` ολίγον μετετράπη εις κράτος ελληνικόν, καί, οργάνωσαν ισχυρόν διοικητικόν σύστημα, ανάπτυξαν ανεξάντλητους πόρους, θεράπευσαν το εμπόριον και την βιομηχανίαν και αναδείξαν ενιαχού εν αυταίς ταις επιστήμαις αξίους λόγους μιμητάς των μεγάλων ανδρών της αρχαιότητος, διετέλεσεν εν συνόλω χίλια όλα έτη αγωνιζόμενον κατά των διηνεκών κατακλυσμών των βαρβάρων του τε Βορρά και της Ανατολής. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
