(...) Τίποτα δεν είναι αρκετό για την αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων που απασχολούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Ίσως και αυτή η ορολογία, που ακόμα χρησιμοποιούμε, προδίδει και διευκρινίζει την επιταγή - εντολή να κάνουμε πιο πολλά. Γιατί πρόκειται όχι για άτομα, (απομονωμένα, ξεκομμένα από μας) με ειδικές ανάγκες, αλλά για πολίτες με ειδικές ανάγκες. Με πλήρη όλα τα δικαιώματά τους. Με πλήρεις (όσες μπορούν) τις υποχρεώσεις τους. Το πόνημα του συναδέλφου κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο. Είναι πολύτιμο. Για όλα όσα αποτέλεσαν αφορμή και αιτία των παραπάνω δικών μου σκέψεων. Η συνεχής αγωνιστική του πορεία, η συμμετοχή και προσφορά του στο κίνημα των πολιτών (πια) με ειδικές ανάγκες και οι γνώσεις του αποτελούν τον πιο φερέγγυο δείκτη για την αξία και το ενδιαφέρον των σελίδων που ακολουθούν.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
