Σε ένα πυκνό και καταπράσινο δάσος,
που το έλεγαν το Δάσος της Φοβέρας,
τα Σκιουράκια δεν έπαιζαν φουντουκοπόλεμο,
ο Λαγός δε γαργαλούσε τη Χελώνα
και ο Τζίτζικας δεν τραγουδούσε.
Αιτία ήταν τα μεγαλύτερα ζώα,
που τρόμαζαν και φοβέριζαν τα μικρότερα.
Τα έσπρωχναν, τους τραβούσαν τα μουστάκια και τ` αφτιά,
τους πατούσαν τον κάλο...
Έτσι περνούσαν οι μέρες.
Μέχρι που ο Σκίουρος ένα πρωί βρήκε τη λύση!!!
