Δεν είσαι δράκος, δεν είσαι έντομο, δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο, αυτό το μη-είναι είσαι εσύ, αυτό το μη-είναι δεν είναι μια άρνηση, καλύτερα να πεις ότι είναι μια πραγμάτωση, ένα αχνάρι, μια δαπάνη, ένα αποτέλεσμα πριν έρθει η πλήρης εξάντληση, δηλαδή ο θάνατος· δεν είσαι παρά ένα μήνυμα ζωής. Μια έκφραση, ένας λόγος που λέγεται με το μη-είναι. Έγραψες αυτό το βιβλίο για σένα, ένα βιβλίο με θέμα τη φυγή, το βιβλίο ενός άντρα μόνου, είσαι ταυτόχρονα ο κύριός σου και ο Απόστολός σου, δεν θυσιάζεσαι για τους άλλους και δε ζητάς να θυσιαστεί κάποιος για σένα, ορίστε, πιο δίκαιο δε γίνεται. Την ευτυχία όλος ο κόσμος την επιθυμεί, γιατί τυχαία θα ανήκε αποκλειστικά σ’ εσένα; Εδώ που τα λέμε η ευτυχία είναι αρκετά σπάνια σε τούτο τον κόσμο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]