Στο κοντινό μέλλον η Κύπρος έχει ενοποιηθεί ξανά. Η τουρκοκυπριακή και η ελληνοκυπριακή κοινότητα έχουν ξεπεράσει τις αντιθέσεις τους και ζουν αρμονικά. Η Κύπρος έχει αποστρατιωτικοποιηθεί και αντιμετωπίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Όμως, ο μεγάλος της γείτονας, η Τουρκία, δεν είναι καθόλου ικανοποιημένη από την εξέλιξη αυτή. Οι Τουρκοκύπριοι ξεφεύγουν από την κηδεμονία της και η Τουρκία χάνει την επιρροή της στη Μεγαλόνησο. Ταυτόχρονα, η απόρριψη της Τουρκίας από την Ευρώπη έχει τινάξει στον αέρα την εύθραυστη εσωτερική ισορροπία της τουρκικής κοινωνίας. Η πολιτικοστρατιωτική ηγεσία της χώρας θέλει να δώσει ένα νέο όραμα στον τουρκικό λαό και να εκτρέψει την εσωτερική ένταση προς το εξωτερικό. Το όραμα που αντικαθιστά το ευρωπαϊκό όνειρο είναι η «αγνή», «καθαρή» επέκταση, δια της απόκτησης νέων εδαφών, και η Κύπρος είναι το ιδανικό μέρος όπου η Τουρκία μπορεί να ξεκινήσει αυτή την εκστρατεία. Εκεί λοιπόν που κανείς δεν το περιμένει, η Τουρκία εισβάλλει αιφνιδιαστικά στη Μεγαλόνησο με μια τεράστια αερομεταφερόμενη δύναμη. Μια φονική κουρτίνα σκεπάζει το κυπριακό έδαφος, αδρανοποιώντας κάθε αντίσταση μέσα σε μερικές ώρες. Όμως, ένας αστάθμητος παράγοντας τινάζει στον αέρα τα σχέδια των εισβολέων: Η απροθυμία των Κυπρίων να δεχτούν τη μοίρα τους. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]