«Το `Ταξίδι στη μοναξιά` είναι ένα από τα πιο ευγενικά νεοελληνικά πεζογραφήματα, είναι σχεδόν ένας `κανόνας` πνευματικής ευγένειας. Κι είναι κάτι άλλο, που όμως σκέπτομαι πως δεν θα μπορούσε να `ναι χωρίς την κάθε άλλο παρά συμβατική υπόθεση που λέμε πνευματική ευγένεια. Το βιβλίο σας είναι σε κάθε δεύτερη-τρίτη φράση ή και λέξη του και κάτι το πολύ μοναδικό (αν θέλετε `μοναχικό`) σε σκέψη και σε συναίσθημα, κάτι που ξαφνιάζει με τον πιο εσωτερικό τρόπο όποιον ξέρει να ξαφνιάζεται με ό,τι δεν κάνει θόρυβο».
Παν. Κανελλόπουλος, Απόσπασμα επιστολής στον Τα. Αθανασιάδη, 31.3.1945
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
