Οι βαριές σιδερένιες πόρτες του μοναστηριού είχαν κιόλας ανοίξει. Τα σκυλιά αφέθηκαν ελεύθερα. Σαν τρελά ξεχύθηκαν μπρος, χάθηκαν στην ομίχλη. Τα γαβγίσματά τους μπερδεύονταν με τα ουρλιαχτά του αγέρα. Όλη αυτή η εικόνα λες και ήταν ένα κομμάτι από την Αποκάλυψη. Οι καλόγεροι κρατούσαν με μεγάλο κόπο απ` τις χοντρές αλυσίδες τα σκυλιά-βοηθούς, γιατί υπήρχε φόβος κι αυτούς να τους καταπιεί το χιόνι. Έτοιμος, Μπάρι; ψιθύρισε στ` αυτί του σκύλου του ο αδελφός Πιερ. Τον κοίταξε κατάματα ο σκύλος. Έτοιμος. Εμπρός, λοιπόν, ξεκινάμε. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που στις σελίδες του παλεύουν οι άνθρωποι με τη χιονοθύελλα των Άλπεων, ο ελεύθερος κόσμος με τους ναζί, και τα περίφημα εκπαιδευμένα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου αγρυπνούν και έχουν τον τελευταίο λόγο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]