Στη γειτονιά με τα χαμηλά σπίτια, ένα διώροφο νεοκλασικό ξεχωρίζει. Είναι το σπίτι της Πωλέτ. Εκεί ζει η ίδια με τα δυο παιδιά της τον Ανδρέα, τη Σοφία, αλλά και τις αναμνήσεις της. Αναμνήσεις για την κοσμοπολίτισσα μητέρα της, ίνδαλμα των ανδρών, γνωστή στους υψηλούς αθηναϊκούς κύκλους, ακόμη και σ` εκείνους των ανακτόρων. Η Πωλέτ, παρά τις προσπάθειές της για να της μοιάσει, ποτέ δεν τα κατάφερε. Ο Ανδρέας, ανήμπορος στο αναπηρικό του καρότσι μετά από ατύχημα, βιώνει την εσωστρέφεια. (. . .) Η Σοφία προσπαθεί να εισχωρήσει στον καλλιτεχνικό κύκλο, χωρίς επιτυχία. Αποδοκιμάζεται από το κοινό. Το νεοκλασικό σπίτι στεγάζει πολύπαθες ανθρώπινες φιγούρες, ψυχές που αγαπούν, αγωνιούν και προσπαθούν να επιβιώσουν. Ο γιος όμως, πορεύεται με μια σχιζοφρενή εμμονή για την αδερφή του, επιφέροντας σ` αυτόν, μεγάλες εσωτερικές συγκρούσεις και περιπέτειες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]