Ξέρω τι σκέφτεσαι, αλλά δε μ` ενδιαφέρει. Εμείς, λέμε, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι κι έτσι. Άλλωστε ελπίζουμε. Τόσον καιρό θα μείνουμε εδώ, κάτι δεν θα γίνει; Ε, βέβαια. Ωραία παιδιά είμαστε, έξυπνα, καλλιεργημένα. Που θα πάει, θα μας παλαμαριάσει και μας καμιά γυναίκα, να κυκλοφορήσουμε περήφανα κι ωραία στα μπαράκια και στις καφετέριες... Έτσι έχουν τα πράγματα, και μην αρχίσεις να μας λες ιστορίες για αρκούδες και τα ρέστα, ρε απροσάρμοστε, γιατί θα γίνουμε μαλλιά - κουβάρια. Το πρόβλημα δεν είναι δικό σου κι άντε χάσου και πάψε να μας ενοχλείς. Το ξέρεις, φαίνεται πως μας τσαντίζεις και το `βαλες σκοπό να μας τρελάνεις...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]