Η μελέτη αυτή, που στοχεύει στην ερμηνευτική προσέγγιση των προϊστορικών κοσμημάτων της Θεσσαλίας, παρουσιάζει για πρώτη φορά στο σύνολό του αυτό το υλικό, για το οποίο συνήθως στο παρελθόν γινόταν μια απλή αναφορά στην τελική δημοσίευση της κάθε ανασκαφής με την ένδειξη `Μικρά ευρήματα` ή `Miscellaneous objects`. Το κύριο ενδιαφέρον των ανασκαφέων εστιαζόταν συνήθως στην κεραμική και τη λιθοτεχνία, ενώ τα μικρά αυτά αντικείμενα, καθώς αποτελούσαν ελάχιστο μέρος των ευρημάτων μιας ανασκαφής, δεν αντιμετωπίζονταν ως σημαντική κατηγορία άξια ιδιαίτερης μελέτης. Ωστόσο, αυτά θα μπορούσαν από μόνα τους να συμβάλουν στην προσέγγιση του τρόπου ζωής των προϊστορικών ανθρώπων, πέρα από τις καθημερινές ανάγκες, οι οποίες εκφράζονταν κυρίως με τις άλλες, τις πολυπληθέστερες, κατηγορίες ευρημάτων.
Τα κοσμήματα που παρουσιάζονται σε αυτή τη μελέτη και προέρχονται κατά τα 2/3 περίπου (ή λίγο περισσότερο) από ανασκαφές και κατά το 1/3 από ιδιωτικές συλλογές μάς βεβαιώνουν κατ` αρχήν για την ύπαρξή τους ως δρώντων στοιχείων στους οικισμούς της προϊστορικής Θεσσαλίας. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι οι εντοπισμένοι προϊστορικοί (νεολιθικοί κυρίως) οικισμοί της Θεσσαλίας έχουν φθάσει πλέον τους 271 -ενώ είναι βέβαιο ότι και άλλοι θα αποκαλυφθούν στο μέλλον-, όταν το 1973 ήταν μόνον 171, από τους οποίους μόλις σε 33 είχαν πραγματοποιηθεί ανασκαφές, συστηματικές ή μικρές δοκιμαστικές. Ο αριθμός των ανασκαμμένων προϊστορικών οικισμών στη Θεσσαλία δεν έχει μεταβληθεί δυστυχώς σημαντικά τα τελευταία είκοσι χρόνια, έχουμε όμως τουλάχιστον αρκετές πλέον πληροφορίες όσον αφορά στην περίοδο που κατοικήθηκαν (Αρχαιότερη, Μέση, Νεότερη, Τελική Νεολιθική, Εποχή Χαλκού).
Η σύγχρονη Αρχαιολογία, μέσω της ανθρωπολογικής προσέγγισης και ερμηνείας του αρχαιολογικού υλικού, οδήγησε στην αξιολόγηση και των `μικρότερων` ευρημάτων μιας ανασκαφής, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και τα κοσμήματα. Με μια τέτοια αντίληψη θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα κοσμήματα σε αυτή τη μελέτη, γιατί πιστεύουμε ότι τα αντικείμενα αυτά δεν ήταν κενά περιεχομένου, απλά περίαπτα με μοναδικό σκοπό τον προσωπικό στολισμό, αλλά λειτουργούσαν μέσα στο πλέγμα ενός κοινωνικού συστήματος, που μπορούσε να ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα με τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες του κάθε οικισμού. [. . .]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]