`Όλοι μας τρέφαμε την ελπίδα της ελευθερίας και, όλοι μας, όταν οι πόρτες της φυλακής ανοίγουν, φεύγουμε σε φάλαγγα, αλυσοδεμένοι. Διασχίζουμε την πόλη υπό συνοδεία και οι ελάχιστοι διαβάτες, σιωπηλοί μέσα στην γκριζάδα του πρωινού, κοιτάζουν την ορδή των κρατουμένων που οδηγούνται στο θάνατο. Στο σιδηροδρομικό σταθμό της Τουλούζης μας περιμένει μια αμαξοστοιχία μεταφοράς εμπορευμάτων. Καθώς μπαίνουμε στη σειρά στην αποβάθρα, όλοι μας μαντεύουμε που θα μας πάει αυτό το τρένο`. Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Ευρώπη βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή. Χιλιάδες Εβραίοι καταλήγουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κι όμως, κάποιοι ξεφεύγουν από τον κλοιό του θανάτου και περνούν στην Αντίσταση. Αυτή είναι η ιστορία τους· μια ιστορία για τα Παιδιά της Ελευθερίας που σχημάτισαν την 35η γαλλική ταξιαρχία ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα. Σημασία δεν έχουν τα ονόματά τους· μόνο ο αγώνας τους. Με αίμα στο στόμα και στα χέρια τους, εξαθλιωμένοι, μάχονται σαν μια σφιγμένη γροθιά. Κάθε φορά που κάποιος εκφράζει τις ιδέες του σ` έναν κόσμο ελεύθερο, ο νους μου τρέχει σ` εκείνους. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]