. . . Ο Άρνο Πενζίας (Arno Penzias) είχε ολοκληρώσει τη διδακτορική του διατριβή το 1961 και προσλήφθηκε προσωρινά ως ραδιοαστρονόμος στα εργαστήρια ΒeΙΙ. Ένας άλλος ραδιοαστρονόμος, ο Ρόμπερτ Ουίλσον (Robert Wilson), έφτασε στα εργαστήρια ΒiΙΙ το 1963. Οι δύο ερευνητές σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν την `άχρηστη` κεραία για αστρονομικές παρατηρήσεις και τη μετέτρεψαν σε ραδιοτηλεσκόπιο. Έστρεψαν, λοιπόν, την κεραία προς το διάστημα για αναζήτηση σημάτων από το σύμπαν. Εργαζόμενοι στο μήκος κύματος των επτά εκατοστών ανίχνευαν ένα ασθενές, επίμονο, άγνωστο μέχρι τότε σήμα, το οποίο έφτανε στην κεραία από όλες τις κατευθύνσεις με την ίδια ένταση. Στην αρχή υπέθεσαν ότι μπορεί να προέρχεται από τον ήλιο, από τους θορύβους της Νέας Υόρκης ή από την ίδια την κεραία. Κάποια μέρα, καθώς προσπαθούσαν να εντοπίσουν την προέλευση του σήματος διαπίστωσαν ότι το `πιάτο` της κεραίας ήταν γεμάτο κουτσουλιές από τα περιστέρια που ζούσαν εκεί. Για να αποκλείσουν την περίπτωση προέλευσης του σήματος από την κεραία καθάρισαν τις κουτσουλιές και σκότωσαν τα περιστέρια. Παρ` όλα αυτά, το σήμα εξακολουθούσε να υπάρχει. Μετά από επίπονες προσπάθειες, αφού απέκλεισαν όλες τις παραπάνω πηγές, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σήμα προέρχεται από το σύμπαν. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]