Ξαπλωμένος καταγής στο καλύβι, ένιωσα ένα απαλό χάδι στο πρόσωπό μου, άνοιξα τα μάτια μου, την είδα, καθόταν δίπλα μου, με κοιτούσε διαπεραστικά στα μάτια και μου ακουμπούσε το πρόσωπο, έσκυψε και με φίλησε απαλά στα χείλη προφέροντας το όνομά μου... Αιγέα... Μια βροχερή νύχτα, στη μικρή ακτή στα δυτικά του φάρου, ο Αιγέας διέκρινε μια σιλουέτα ξαπλωμένη πλάι στο κύμα. Τα μάτια του δεν τον γελούσαν· η άγνωστη γυναίκα που έβλεπε μπροστά του ήταν ίδια μ` εκείνη των ονείρων του... Από τότε, η παρουσία της όμορφης Γιασμίν θα σημαδέψει για πάντα τη ζωή του, αλλά και πολλών άλλων... Η διαμάχη που θα ξεσπάσει για τα μάτια της Αιγύπτιας καλλονής θα παρασύρει τον Αιγέα και τον πανίσχυρο Ομάρ, τον αντίζηλό του, σ` ένα παιχνίδι δίχως νικητή...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]