Ένα φθινοπωρινό απομεσήμερο του 2000 και κάτι, ο αφηγητής της ιστορίας συναντάει τυχαία στο Βερολίνο την Τζένη Καρέζη, μακιγιαρισμένη βαριά, όπως στα `Κόκκινα Φανάρια` - να προβάρει ρούχα σε κάποιο κομψό μαγαζί της πόλης. Με εμφανείς ή αφανείς αφορμές την ξαναβρίσκει αργότερα στην Αθήνα, στο Άουξμπουργκ και ύστερα πάλι στο Βερολίνο.
Στους δρόμους και στα καφέ - στο μετρό - στα χρώματα - στους ήχους.
Την Τζένη Καρέζη να καθορίζει τον ψυχικό μύθο του βιβλίου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
