Στο θέατρο, η αμεσότητα είναι οπωσδήποτε ευκολότερη, γιατί το κοινό έχει ζωντανό το έργο απέναντί του, το βλέπει και το ακούει ταυτόχρονα. Στο βιβλίο, εκτός από την όραση, πρέπει να δουλεύει συνέχεια κι η φαντασία. Με τη θεατρική πεζογραφία προσπαθώ ν` αντικαταστήσω, όσο γίνεται περισσότερο, τη φαντασία με τη συμμετοχή του αναγνώστη στη ζωή των ηρώων μου. Πιστεύω πως τό` χω πετύχει στα προηγούμενα βιβλία μου. Ελπίζω να το πετύχω και σ` αυτό.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
