(...) Λέγοντας σύνορα, αναφέρομαι στα εδαφικά σύνορα. Γιατί αυτός ακριβώς είναι ο προορισμός των εδαφικών συνόρων, να ρυθμίζει μέχρι ποιο εδαφικό σημείο ένα κράτος μπορεί να ασκήσει την κυριαρχία του, αλλά από ποιο σημείο και πέρα το δικαίωμα αυτό άσκησης εξουσίας ανήκει στον γείτονα. (...) Το ερώτημα που γεννάται και που προσπαθεί να θέσει, αν όχι να απαντήσει, τούτο το δοκίμιο είναι, σε ποιο μέτρο οι οικονομικές, τεχνολογικές και γενικότερα κοινωνικές συνθήκες της σημερινής εποχής και οι επιπτώσεις τους στις πολιτικές έχουν μεταβάλλει την πατροπαράδοτη έννοια του εδαφικού συνόρου και στην ουσία το ίδιο το περιεχόμενο της έννοιας της κρατικής κυριαρχίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]