Μετά από είκοσι χρόνια, ο ήρωας του Τελευταίου Ταξιδιού επιστρέφει στο μοναστήρι για να συναντήσει το μοναχό Αθανάσιο και να του ζητήσει βοήθεια για την άρρωστη γυναίκα του. Θα ξεκινήσει ένα ακόμα ταξίδι, θα καταλήξει μέχρι τα βάθη της ζούγκλας, όπου με τη συνδρομή μιας γυναίκας και της απομονωμένης φυλής της θα προσπαθήσει να κλείσει τη συμφωνία με το Θεό, αφού πρώτα περάσει νοερά το ταξίδι της ψυχής μετά το θάνατο και καταφέρει να σταθεί στις πύλες του Παραδείσου, αντιμετωπίζοντας στη διαδρομή δαίμονες, πειρασμούς και συνομιλώντας με αγγέλους και αγίους.
Λίγο πριν ξυπνήσω, μια γυναικεία μορφή σκέπασε φωτίζοντας με τη λάμψη της όλο τον ουρανό, απλώνοντας το καστανόξανθο μαλλί της παντού και λούζοντάς τον στο χρώμα του ήλιου πριν τη δύση του. Την αναγνώρισα. Ήταν η Νεκταρία, η γυναίκα μου. Μια βάρκα με περίμενε απέξω δεμένη στην όχθη, πλέοντας γαλήνια στα μισοσκότεινα νερά του ποταμού.