Καθώς η Σοφία ξεκινά να ζωγραφίζει την Καρυάτιδα μια μέρα στο Βρετανικό Μουσείο, μένει αποσβολωμένη ακούγοντας το άγαλμα να της συστήνεται. . . Ξεκινώντας την αφήγησή της από την εποχή που κυβερνούσαν τον κόσμο οι ολύμπιοι θεοί και το χρυσό αιώνα της Αθήνας, η Καρυάτιδα εξηγεί πώς η θεά Αθηνά της πρόσφερε αυτό το χάρισμα που την έκανε ξεχωριστή ανάμεσα στις αδελφές της. Ανακαλεί στη μνήμη της όχι μόνο τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν μπροστά της, αλλά κι όσα άκουσε να διηγούνται οι άνθρωποι που επισκέφθηκαν τον Παρθενώνα και το Ερέχθειο τα σχεδόν δυόμισι χιλιάδες χρόνια που η κόρη ζούσε κάτω από τον αττικό ουρανό, μέχρι τη μέρα εκείνη που ο λόρδος Ελγίνος μετέφερε το άγαλμα στη Βρετανία. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]