Οι αντιλήψεις των ανθρώπων για τη διαφήμιση πάντα περιβάλλονταν από μύθους. Και οι μύθοι δημιουργούνται από την προσπάθεια του ανθρώπου να εξηγήσει το «ανεξήγητο». Στην περίπτωση της διαφήμισης το «ανεξήγητο» έγκειται στην αδυναμία της επιστήμης να δώσει μια επαρκή εξήγηση για την έκταση των επιδράσεών της και τη λειτουργία της. Από τη μια μεριά υπάρχουν αυτοί που μυθοποιούν τη δύναμη της διαφήμισης, θεωρώντας την ότι προκαλεί «μόνιμο σκανδάλισμα και επιδημική τρέλα», ως μέσο χειραγώγησης και πλύσης εγκεφάλου, δημιουργού πλαστών αναγκών και αξιών, ως μέσο υποβιβασμού της ορθολογικότητας κ.ο.κ., καθιστώντας την εντέλει υπεύθυνη για όλες τις παρενέργειες του καπιταλιστικού συστήματος. Από την άλλη μεριά όμως πληθαίνουν οι φωνές για την αναποτελεσματικότητα της. Τόσο από το χώρο του Μάρκετινγκ όπου ως απόδειξη περιβάλλονται ο υψηλός ρυθμός αποτυχίας των νεοεισαγμένων στην αγορά προϊόντων και ο πολύ μικρός χρόνος θέασης των διαφημιστικών μέσων, όσο και από την πλευρά των καταναλωτών, που σύμφωνα με μια πρόσφατη σχετικά έρευνα οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι διαφημίσεις είναι παραπλανητικές, βαρετές, ενοχλητικές, προσβλητικές και ανόητες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]