Όταν γράφει κανείς ένα βιβλίο, το κάνει για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Οι ικανοί για να διαδηλώσουν έτσι ότι μπορούν, οι αργόσχολοι για να γεμίσουν το χρόνο τους, οι άγνωστοι για να γίνουν γνωστοί και οι ατάλαντοι για να αποδείξουν το αντίθετο. Υπάρχουν και μερικοί, που παράλληλα με κάποιον από τους παραπάνω λόγους γράφουν για να ξαναθυμηθούν όμορφες στιγμές που πέρασαν, αλλά και για να τιμήσουν το ευγενέστερο αίσθημα και αγαθό, τη φιλία ανδρών. Και αν το αφήγημα απομακρύνθηκε πολύ ή λίγο από τα γεγονότα, μικρή η ζημία, αρκεί να φαίνεται συνεπές και να ταιριάζει σε ό,τι διαδραματίσθηκε. Ό,τι συνέβη είναι πραγματικό, όμως ό,τι δε συνέβη αλλά μπορούσε κάλλιστα να έχει συμβεί, δεν είναι εξωπραγματικό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]