Η ανθρωπότητα θα ενωθεί, η γνώση θα ενωθεί, οι τεχνητές διαφορές θα διαλυθούν, γιατί δεν υπάρχουν παρά μόνο εφιάλτες. Όσοι μείνουν πίσω θα διαλυθούν μαζί με τα φρικιαστικά κατασκευάσματα των νευρώσεών μας. Βρισκόμαστε μπρός σ` ένα πήδημα από τη μια όχθη στην άλλη. Δεν γίνεται να σταματήσουμε στο κενό. Οπισθοχώρηση δεν είναι δυνατή. Ας κοιτάξουμε μπροστά κι ας προσπαθήσουμε να είμαστε σ` αυτούς που θα πατήσουν στην Νέα Γη. Ακόμη, ας πιστέψουμε ότι μπορούμε, γιατί σίγουρα μπορούμε για ό,τι έχουμε ανάγκη. Κι έχουμε ανάγκη, να ξεκουραστούμε ύστερα από τη συνομωσία που αιώνες τώρα οργανώνουμε ενάντια στον εαυτό μας. Ίσως τα παιδιά των παιδιών μας, μας πούνε βάρβαρους ή βλάκες. Κι ίσως, έχουν δίκιο. Διαμαρτυρόμαστε για την καταπίεση που δημιουργούμε μόνοι μας. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι το... δάχτυλο πίσω από το ποίο κρυβόμαστε. (ΘΕΟΔΩΡΑ ΦΑΣΙΑΝΟΥ-ΝΤΑΚΟΥ).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]