Το 1632, ο αυτοκράτορας του Ινδουστάν, Σαχ Τζαχάν, καταρρακωμένος από το πένθος και τη θλίψη του για το θάνατο της αυτοκράτειράς του, Μουμτάτζ Μαχάλ, διέταξε την ανέγερση ενός μεγαλειώδους μαυσωλείου που να συμβολίζει το μεγαλείο του έρωτα που τους είχε ενώσει. Μέσα σ` ένα σκηνικό αφάνταστου πλούτου και δύναμης, δολοφονικών αδελφικών αντιπαλοτήτων και στυγνού αυταρχισμού, η πριγκίπισσα Τζαχανάρα αφηγείται την εκπληκτική ιστορία της ανέγερσης του Ταζ Μαχάλ, περιγράφοντας τη ζωή της ως συντελεστή της δημιουργίας του και ως μάρτυρα των μοιραίων γεγονότων που περιέβαλαν την ολοκλήρωσή του. (. . .) Σαν πριγκίπισσα και σαν μητέρα, σαν αδελφή και σαν θυγατέρα, η Τζαχανάρα θα βρεθεί επανειλημμένα αντιμέτωπη με δύσκολες επιλογές, και θα ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της βασιλικής καταγωγής και θέσης της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]