Γενιές και γενιές γυναικών μεγάλωσαν με ένα όνειρο, αυτό του πρίγκιπα που θα ερχόταν στη ζωή τους για να τους προσφέρει τον έρωτά του και ταυτόχρονα μια ζωή χαρισάμενη σαν παραμύθι. Και, όπως όλα τα παραμύθια, θα τελείωνε με αυτούς να ζουν καλά και εμάς καλύτερα. . . Το παραμύθι της Σταχτοπούτας καλά κρατεί, μόνο που τα τελευταία χρόνια έχουμε έλλειψη από πρίγκιπες. Μείναμε οι Σταχτοπούτες μόνες μας να παλεύουμε για να τα βγάλουμε πέρα με σπίτι, δουλειά, παιδιά και άλλα πολλά, που τρέπουν σε άτακτη φυγή τους αξιαγάπητους κατά τα άλλα άντρες της ζωής μας. Η Ηλέκτρα σε τίποτα δε διαφέρει από όλες τις υπόλοιπες γυναίκες, που είδαν τα όνειρά τους να προδίδονται και χρειάστηκε, πολύ απλά, να στηριχτούν στα δικά τους πόδια για να τα καταφέρουν. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]